Kiedy powstaje obowiązek sporządzenia certyfikatu energetycznego?

Zgodnie z art 5 ust 3-7 Prawa budowlanego świadectwo charakterystyki energetycznej sporządza się dla każdego budynku oddawanego do użytkowania oraz budynku podlegającego zbyciu lub wynajmowi.  Zgodnie z art 57 pkt 1 ust. 7 inwestor jest zobowiazany dołaczyć świadectwo charakterystyki energetycznej do zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie.

Świadectwo energetyczne budynku jest ważne 10 lat, o ile nie zmieniła się jego charakterystyka energetyczna. W przypadku zmiany parametrów energetycznych oraz upływu terminu ważności właściciel lub zarządca nieruchomości ma obowiązek umożliwić wykonanie nowej charakterystyki energetycznej (Art 63 pkt. 3).
W przypadku budynku z lokalami mieszkalnymi lub częściami budynku stanowiącymi samodzielną całość techniczno-użytkową, przed wydaniem lokalu mieszkalnego lub takiej części budynku osobie trzeciej, sporządza się certyfikat energetyczny lokalu mieszkalnego lub części budynku.
 

Ponadto budynki użyteczności publicznej (np. szkoły, szpitale) powinny mieć świadectwo energetyczne udostępnione do wglądu od dnia 1 stycznia 2009 roku (art 63).

Nabywcy budynku lub lokalu oraz najemcy powinno być udostępnione świadectwo charakterystyki energetycznej budynku lub świadectwo charakterystyki energetycznej lokalu, jeżeli przepisy ustawy wymagają dla tego budynku lub lokalu ustalenia jego charakterystyki energetycznej (art 63a).

Charakterystyki nie wymagają budynki:

1) podlegające ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
2) używane jako miejsca kultu i do działalności religijnej;
3) przeznaczone do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata;
4) niemieszkalne służące gospodarce rolnej;
5) przemysłowe i gospodarcze o zapotrzebowaniu na energię nie większym niż 50 kWh/m²/rok;
6) mieszkalne przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku;
7) wolnostojące o powierzchni użytkowej poniżej 50 m².